Η Ανάσταση στον Πόντο είχε και… βαρύ πυροβολικό!
Απ’ όλες τις θρησκευτικές εορτές μόνο το Πάσχα δεν παρουσίαζε σχεδόν καμία παραλλαγή στον τρόπο του εορτασμού του σε όλες τις πόλεις του Πόντου. Ό,τι γράφουμε για το Πάσχα στην Τραπεζούντα νομίζουμε ότι θα μπορούσε να γραφτεί για όλες τις πόλεις του Πόντου.
Η Ανάσταση τελούνταν στο προαύλιο της εκκλησίας που λειτουργούσαμε, αλλά συχνότερα ο κλήρος και ο λαός «εν πομπή και παρατάξει» πήγαιναν στον αυλόγυρο κάποιου παρεκκλησιού της ίδιας ενορίας όπου γινόταν ανάγνωση του Ευαγγελίου και ακουγόταν το πρώτο «Χριστός Ανέστη». Πάντως, στο χώρο που θα γινόταν η Ανάσταση από το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου λάμβανε χώρα η εγκατάσταση του… βαρέως πυροβολικού, των πυροτεχνημάτων.
Αυτά ήταν προπαντός τα τζερτζιφελέκια (τροχοί των οποίων τη στεφάνη και τις ακτίνες αποτελούσαν χοντρά φουσέκια, ειδικά, με βαριά γόμωση, που με την ανάφλεξη το πρώτου έμπαινε σε κίνηση ο τροχός για ν’ ακολουθήσει η ανάφλεξη όλων κατά σειρά μέσα σε μια θάλασσα φλογών και σπινθήρων, και σε ομοβροντίες εκκωφαντικών εκπυρσοκροτήσεων). Ήταν διαφόρων ειδών τα τζερτζιφελέκια αυτά. Άλλα περιστρεφόμενα παράλληλα με το έδαφος και άλλα καθέτως. Ήταν ο τηλέγραφον (ρουκέτες που έτρεχαν πάνω σε δύο τεντωμένα σύρματα, κατ’ αντίθετη φορά) και το «καράβι» που ήταν γεμάτο με φουσέκια και που το άναβαν το ένα μετά το άλλο.
Πλήρης ναυμαχία επί… ξηράς.
Πέρα από αυτά ήταν τα ταπία ή κάστρα, δηλαδή ένας τετράγωνος πίνακας διάτρητος στη μία πλευρά της πλατείας και απέναντί του στην άλλη πλευρά δεύτερος παρόμοιος. Κάθε τρύπα είχε κι ένα φυσέκι. Μεταξύ των δύο αυτών ταμπλό γινόταν μονομαχία με τη διαδοχική πυροδότηση και εκτόξευση των φυσεκιών.
Μόλις ακουγόταν ύστερα από την ανάγνωση του Ευαγγελίου το «Χριστός Ανέστη» αναστατωνόταν το σύμπαν από τις εκπυρσοκροτήσεις των πυροτεχνημάτων και τους πυροβολισμούς, ενώ συγχρόνως αυλάκωναν τον ουρανό τα χαβάν-φουσέκια ή καναβλία (ρουκέτες με μεγάλο βεληνεκές), άλλα καντήλια που κατά την έκρηξή τους σκόρπιζαν σαν διάττοντες βολίδες με διάφορους φωτεινούς χρωματισμούς, και άλλα απλά καναβλία (από το στέλεχος του καναβιού, που ήταν προσδεμένο στο χάρτινο φυσίγγι) που εκπυρσοκροτούσαν στα ύψη, ενώ στο έδαφος τα αραής-φουσέκια (μικρά χάρτινα φυσίγγια γεμάτα καταλλήλως με μπαρούτι) έκαναν τις πιο απίθανες εφόδους στο κενό και ανάμεσα στον κόσμο με δυσάρεστα πολλές φορές αποτελέσματα.
Ήταν τόσο μεγάλη η φασαρία που γινόταν ώστε επικράτησε να λέγεται η φράση «εγένετο το Ανάστα ο Θεός» όταν επρόκειτο να περιγράψουν οποιαδήποτε σοβαρή θορυβώδη αταξία ή αναστάτωση.
Φίλων Κτενίδης, «Η Λαμπρή»
Ποντιακή Εστία 54, 1954, σ. 214-5.
Μεταγραφή στη δημοτική: pontos-news.gr.
(Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Συμέλα Παντζαρτζή)
Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το tragikogreece σέβεται όλες τις απόψεις, με χιούμορ και όχι με ύβρεις.
Γιαυτό σας παρακαλούμε να μην αναρτάτε σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το περιεχόμενο του άρθρου.