Όταν σε κυριεύει το πάθος

Όταν έχεις το κατάλληλο ερέθισμα, τότε κάνεις και τις πιο σωστές αγορές σε εσώρουχα. Σαν τρελή, να ξεχυθώ στις βιτρίνες και να ψάξω το πιο τολμηρό και καυτό εσώρουχο. Ήθελα να παίζω με το μυαλό σου, με τις κινήσεις σου. Είναι τα προκαταρκτικά που αναστέλλουν την κορύφωση και διατηρούν την ένταση στο έπακρον. Το πιο γλυκό συστατικό για ένα μαγικό σεξ μαζί σου.

Να σε βλέπω να εισέρχεσαι και με ένα φευγαλέο «καλησπέρα», με είχες ήδη αγγίξει. Τα χείλη σου να έχουν τον ίδιο ρυθμό με τα δικά μου. Να μη σταματάω να τα ρουφάω και να θέλω κι άλλο. Με κινήσεις, που δε θυμάμαι, είχες αφαιρέσει το σατέν ρομπάκι και συνέχιζες το γλυκό ταξίδι στο σώμα μου. Δεν είχες γδυθεί, ήσουν εκεί και όσο το φιλί είχε διάρκεια τόσο συνέχιζες την είσοδο σου. Ήταν υγρά, ονειρικά. Δε σταμάτησα λεπτό να σε φιλάω, όλα είχαν έναν παλμό. Αυτό του πόθου, της γεύσης και των βογκητών.

Ψιθύριζες στο αυτί μου, με ήρεμο τόνο, μου έλεγες βρομόλογα. Το ξέρεις πως μου άρεσαν, το ξέρω πως θες να με ακούς να σε νευριάζω. Όμως, επίσης ξέρω πως αυτό που κάνεις, το κάνεις υπέροχα. Ακούστηκε και ένας δυνατός ήχος, ήταν το χέρι σου που χτύπαγε τα οπίσθιά μου. Δε γίνεται, να το κάνεις τόσο δυνατά και να μου αρέσει. Δε γίνεται να με πονάς και να νιώθω πως με χαϊδεύεις. Τι γίνεται όμως; Είσαι εσύ, που κάνεις τη στιγμή όμορφη;

Ό,τι μου ζητήσεις, σου το δίνω απλόχερα. Σου έχω εμπιστοσύνη, ξέρεις να με χειρίζεσαι και θα σε βοηθήσω να με ταξιδέψεις πιο πολύ. Είναι η φαντασία σου, που είναι ταυτισμένη με τη δική μου. Είναι αυτή η άτιμη χημεία, το υγρό στοιχείο που μας τρελαίνει.

Δεν μπορώ να σου αντισταθώ, ούτε άλλωστε κι εσύ. Θα καούμε στη φωτιά και ας μην ξέρουμε πού οδηγεί. Είμαι ζωντανή, το νιώθω το αίμα μέσα μου να βράζει. Κλείνω τα μάτια μου, να σε απολαύσω. Θέλω να έχει διάρκεια και αν σταματήσω τώρα, θα σταματήσω γενικώς γιατί δε μου αρέσει το κλισέ των πέντε λεπτών. Σε κοιτάω γυμνό και το σώμα σου είναι τόσο αγγελικά πλασμένο. Τόση ομορφιά συσσωρευμένη.

Είναι το πάθος που με θολώνει και τα βλέπω όμορφα γύρω μου; Είναι η επιθυμία που κάνει την κρίση και τη λογική μικρή; Ποια λογική; Ας γελάσουμε εδώ. Δεν υπάρχει. Υπάρχεις εσύ, με το τσιγάρο στο χέρι να με κοιτάς με λαγνεία και να μιλάμε για άσχετα θέματα. Είναι αυτό που θέλουμε κι οι δυο, να το κρατήσουμε, να το παρατείνουμε για να δούμε την κορύφωση. Δεν το θέλουμε το πάτωμα, αυτό που δεν έχει ποιότητα. Αυτό που δεν αρμόζει σε εμάς. Οι δυο ώρες είναι λίγο, για να το απολαύσουμε. Μην το ισοπεδώνεις, μην το κάνεις φτηνό. Άσε τα «Έλα για λίγο και φύγε».

Σβήνεις το τσιγάρο σου και αρχίζεις να μου λες, πόσο σου αρέσουν οι ζαρτιέρες. Αυτές που δείχνουν πως το παιχνίδι είναι ενεργό. Παίζεις με τα χέρια σου και με τα εσώρουχά μου. Το βλέμμα σου έχει φύγει από το γοητευτικό του στάδιο. Είναι απαιτητικό, ποθεί και θέλει. Να ξεδιψάσει ζητάει στο σώμα μου.

Λιώνω πάνω σου, το θες και το προκάλεσες. Έχεις θυμό, το κάνεις με νεύρα και γρηγοράδα. Έχεις αλλάξει ρυθμό, έχεις αλλάξει συμπεριφορά. Είναι αυτές οι εναλλαγές στο σεξ, που είναι απόλυτα κατανοητές. Αυτές που σου βγαίνουν όταν θες κάτι με πυγμή. Δε με ενοχλεί, το απολαμβάνω και τελειώνω μαζί σου. Η δική μας στιγμή, που δεν υπάρχουν κομπάρσοι και άλλα βλέμματα να μας λογοκρίνουν. Ήσουν πρωταγωνιστής και χαίρομαι που είσαι εσύ αυτός.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου

Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή

http://www.pillowfights.gr 

Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!