Στρατηγός Ελευθέριος Συναδινός: Όταν αστράτευτοι και ανίδεοι πολιτικοί, νομοθετούν για την οπλοκατοχή

Άρθρο στην εφημερίδα "Εμπρός"

"Ο μόνος τρόπος για ν' αποφύγουμε την αναισχυντία της αναίδειας είναι, όχι να ντρεπόμαστε για τις πράξεις μας, αλλά ν' αποφεύγουμε τις πράξεις που μας κάνουν να ντρεπόμαστε". Μάρκος Τούλιος Κικέρων

Επί σχεδόν 16 μήνες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ευρωβουλευτές που χρίστηκαν να γνωμοδοτήσουν από τις άλλες επιτροπές του Κοινοβουλίου και πλήθος ενδιαφερόμενων μερών, συζήτησαν, αντάλλαξαν απόψεις, λογομάχησαν και τελικά κατέληξαν ότι απλά διαφωνούν. Και μάλιστα ριζικά!

Η ευρωπαϊκή οδηγία και η αντίστοιχη έκθεση της αρμόδιας Επιτροπής αποτελούν απτή απόδειξη ότι αφενός, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπερβαίνει τις εκτελεστικές νομοθετικές της αρμοδιότητες  και δεν κατανοεί πως η δικαιοδοσία της ως νομοθέτης, πηγάζει από, και αντικατοπτρίζει τις ανάγκες των πολιτών και αφετέρου ότι πολλάκις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανίδεοι και ιδεολήπτες πολιτικοί αποφασίζουν και ορίζουν πράγματα, για τα οποία δεν έχουν τις τυπικές και ουσιαστικές γνώσεις.

Κατ’ αρχήν, οξύμωρο θα χαρακτήριζα το γεγονός ότι ως εισηγητής της έκθεσης της αρμόδιας Επιτροπής ορίστηκε μία γυναίκα, η οποία προς τιμή της, στην πρώτη τοποθέτησή της παραδέχτηκε ότι διαβάζοντας την αρχική πρόταση της Επιτροπής και με τη βοήθεια λεξικού (!), είχε πολλές άγνωστες λέξεις και έννοιες. Και όμως, κατά αυτό τον τρόπο ορίζονται σε πολλές περιπτώσεις οι αρμόδιοι εισηγητές. Επίσης στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ως γνωμοδότης στην έκθεση, ορίστηκε μία γυναίκα της ευρωομάδας των Πρασίνων/ Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, ομάδα γνωστή για τις ακραίες αριστερές, δήθεν αντιπολεμικές της θέσεις. Δεν είμαι φαλλοκράτης ή/και μισογύνης, αλλά νομοθετείς για τα όπλα, τουλάχιστον αν δεν έχεις πραγματοποιήσει μια βολή πρέπει να γνωρίζεις και πώς μοιάζει ένα όπλο, πόσο μάλλον να γνωρίζεις και τα βασικά της λειτουργίας του.

Βέβαια, κάθε τελική έκθεση αποτελεί προϊόν συζητήσεων, διαβουλεύσεων, συμβιβασμών, δημόσιων ακροάσεων κτλ, οπότε έμενε να δούμε την έκθεση που θα κληθούν, οι ευρωβουλευτές, να υποστηρίξουν ή να καταψηφίσουν, στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, η οδηγία προς ψήφιση δεν υιοθετεί μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του παράνομου εμπορίου, απλά τιμωρεί και αποθαρρύνει τους νομοταγείς πολίτες. Με το πρόσχημα της τρομοκρατικής απειλής, μετά και τις τρομοκρατικές επιθέσεις ακραίων τζιχαντιστών, επισπεύσθηκε μια διαδικασία τροποποίησης της οδηγίας απόκτησης και κατοχής όπλων χωρίς να προηγηθεί αξιολόγηση αντικτύπου (οπότε θα έπρεπε και να απορριφθεί εξ αρχής, ως απαράδεκτη), χωρίς να αιτιολογούνται/καλύπτονται οι βασικές αρχές της αναλογικότητας και επικουρικότητας και, κυρίως, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι σοβαρές, αιτιολογημένες, λογικές και εμπειρικές απόψεις πλήθους ενδιαφερόμενων μερών, μεταξύ άλλων συλλεκτών, κατόχων μουσειακού οπλισμού, κυνηγών, αθλητικών οργανισμών σκοποβολής, κατασκευαστών κάθε είδους οπλισμού, σκοπευτικών ομίλων και συλλόγων, αθλητών  airsoft, κατόχων όπλων αντιγράφων (replica) και ο κατάλογος είναι μακροσκελέστατος.

Κυριότερα όμως, οι εισηγητές και η Επιτροπή απέφυγαν και απέτυχαν να δώσουν λογικές και αιτιολογημένες απαντήσεις σε δύο καίρια ερωτήματα που τους τέθηκαν:

1. Υπήρξε περίπτωση τρομοκρατικής επιθέσεως, όπου οι τρομοκράτες χρησιμοποίησαν νόμιμα αποκτηθέντα όπλα, λόγω των ελαστικών διατάξεων της προηγούμενης οδηγίας και
2. Πώς ακριβώς καταπολεμούν οι προτεινόμενες νέες διατάξεις την τρομοκρατία και το παράνομο εμπόριο όπλων, αφού δεν προτείνουν μέτρα αντιμετώπισης του παράνομου διασυνοριακού και διεθνικού εμπορίου όπλων και της μαύρης αγοράς, η οποία ανθεί εντός της εσωτερικής αγοράς.

Η αλήθεια είναι ότι από τη νέα οδηγία θίγονται αποκλειστικά οι νόμιμοι κάτοχοι οπλισμού και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν αυτό αποτελεί ένα γενικότερο σχέδιο αφοπλισμού των Ευρωπαίων πολιτών, ώστε να αφεθούν άοπλοι και ανήμποροι να αντιδράσουν, όταν και αν χρειαστεί να υπερασπιστούν την οικογένεια και την Πατρίδα τους.

Δεν εξηγείται αλλιώς ότι τα εμπροσθογεμή, τα μουσειακά, τα όπλα σκοποβολής, τα απενεργοποιημένα, τα εκθεσιακά, τα όπλα αντίκες και τα ημιαυτόματα αντιμετωπίζονται στην έκθεση με μια λογική απειλής και τυχόν συμμετοχής σε παράνομες δραστηριότητες. Δεν δικαιολογείται η αύξηση της γραφειοκρατίας, η ομαδοποίηση κανόνων επί διαφορετικών τύπων και χρήσεων όπλων και η επιβολή ανέφικτων περιορισμών, ακόμα και σε μέρη (απάρτια) όπλων και παρεμφερή υλικά,  τα οποία οδηγούν σε πολτοποίηση της λογικής και ώθηση των νομοταγών πολιτών στην απόκτηση όπλων από τρίτες, μη σύννομες πηγές.

Στον Στρατό τρία πράγματα μαθαίνεις ως νέος χειριστής όπλου:

1. Κανόνες ασφαλείας (ποιος μπορεί να ξεχάσει τον κανόνα ότι τα άδεια όπλα σκοτώνουν)
2. Η λειτουργικότητα του όπλου συνδέεται άμεσα με τη σωστή κάθαρση του
3. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τα αριθμητικά δεδομένα του όπλου

Στην οδηγία της Επιτροπής μερικές αναφορές σε τεχνικές προδιαγραφές, όπως η χωρητικότητα των γεμιστήρων για τα ημιαυτόματα όπλα κεντρικής επίκρουσης, είναι τραγελαφικές και ανάξιες συζητήσεως. Και δεν είναι οι μόνες, αν αναλογιστούμε ότι υπάρχει για παράδειγμα, αναφορά σε ημιαυτόματα μη πολεμικά όπλα που έχουν τη μορφή (ελληνιστί μοιάζουν) αυτόματου πυροβόλου όπλου!

Σε τοποθέτηση μου, δήλωσα ότι η προσπάθεια επιβολής άκρως περιοριστικών κανόνων στην απόκτηση και κατοχή όπλων δεν έχει καμία ηθική και πολιτική νομιμοποίηση και καμία έξωθεν καλή μαρτυρία. Για του έγγραφου λόγου το αληθές, μελέτες δείχνουν ότι οι θάνατοι και οι (αυτό)τραυματισμοί από νόμιμα όπλα έχουν το μικρότερο δείκτη στην ΕΕ, πολύ μικρότερο από τα τροχαία ατυχήματα και τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Οπότε στη λογική ότι πρέπει να ορίσουμε αυστηρούς κανόνες στις εταιρείες παραγωγής οπλισμού και να θέσουμε προδιαγραφές παραγωγής, γιατί δεν κάνουμε το ίδιο στις αυτοκινητοβιομηχανίες νομοθετώντας ότι θα πρέπει να κατασκευάζουν αυτοκίνητα τα οποία δε θα μπορούν να αναπτύξουν ταχύτητα άνω των 100 χλμ την ώρα. Υπάρχουν ακόμη πολλοί που δεν έχουν καταλάβει το σαρκασμό των λεγόμενών μου.

Εν κατακλείδι, η οδηγία δεν πρέπει να υιοθετηθεί από τα κράτη μέλη, μέσω της καταψήφισής τους στα εθνικά κοινοβούλια. Σε απάντηση των επικριτών ευρωλάγνων, ας θυμηθούμε τα λόγια του Ιρλανδού Νομπελίστα συγγραφέα και δοκιμιογράφου Μπέρναρντ Σω: «Δεν ξέρει τίποτα και νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι προορίζεται για καριέρα (σ.σ. συστημικού) πολιτικού».

Ελευθέριος Συναδινός
Αντιστράτηγος ε.α.
Ευρωβουλευτής Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή

Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!